Inmiddels in Ontario

Mijn vorige verslag schreef ik zondagavond 13 augustus, toen ik net was aangekomen in Dinosaur PP in Alberta. Er is alweer anderhalve week verstreken en in die tijd heb ik Alberta verlaten, ben Saskatchewan en Manitoba (2500km prairie) en 2 tijdzones gepasseerd en heb ik de eerste etappes in Ontario erop zitten. Ra ra, hoe kan dat? Met de bus dus! Klinkt simpel maar dat bleek (uiteraard) niet het geval....
Maandag 14 augustus heb ik een prachtige dag gehad in Dinosaur PP: grotendeels bewolkt, niet te warm (20-25°), dus heerlijk gewandeld in het park en de geologie en archeologie bewonderd; in de grond noeg een botrest van een dino gevonden.
De volgende dag weer ingepakt een naar Medicine Hat gereden (140km). Helaas voor een flink deel weer wind tegen en per ongeluk ook nog 20km gravel voor de kiezen. Ik heb nog getwijfeld om maar westwaarts naar Brooks te rijden.
Maar toen ik op hwy1 aanbelandde was ik blij met een strookje asfalt naast de snelweg en de wind net een beetje schuin in de rug. Toen ging het vlot naar Medicine Hat, waar ik om 3 uur al aankwam. Helaas bij het binnenrijden van de stad mijn eerste lekke band (hoezo 'unbreakable'?).
In Medicine Hat meteen naar Greyhound, omdat ik genoeg prairie had gezien en nog eens 2000km hetzelfde landschap zonde van mijn tijd vond. Ik zou dezelfde nacht (3uur) nog mee kunnen, maar dat zag ik niet zitten. De volgende nacht was er ook nog plek zat, dus kon ik volgens hen beter eerst een fietsdoos regelen (want die hadden ze niet meer) en dan voor 5 uur of eventueel morgenochtend het ticket kopen. Een dichtbijzijnde fietsenboer had zelf geen grote fietsdoos, maar regelde er eentje voor me bij een conculega, helaas wel 5km verderop (en naar bleek, heuvel op). Dus op de fiets met bagage een grote doos opgehaald en terug naar Greyhound, waar ze helaas net de boel hadden gesloten. Bij een buurvrouw van Greyhound de doos gestald en toen de camping opgezocht. De volgende ochtend meteen de doos opgehaald en naar Greyhound om een ticket te kopen. Niet dus..., de komende 2 nachten 'sold out', stelletje klojo's! Als ik dat had geweten had ik gisteren het ticket wel gekocht. Dus 2 dagen in Medicine Hat doorgebracht: geen straf, want een leuk stadje met prachtige parken aan de South Sakatchewan River en de gelegenheid om met camping-buurman Brian de pub in te duiken. Vrijdag 18 augustus moest ik voor de middag de camping verlaten, dus spullen ingepakt en op de fiets en de middag grotendeels lezend (2e-hands boeken gekocht tbv sponsoring van een dog-shelter) in het park doorgebracht. Tegen 5 uur de fietsdoos bij Greyhound opgehaald en de avond/nacht daar buiten onder een afdak doorgebracht (fiets demonteren en in de doos, tassen inpakken, eten, lezen, puzzelen, kletsen met zwervers). De bus was te laat dus om 4 uur zaterdagochtend vertrok ik en kwam op zondagochtend 8 uur aan in Thunderbay Ontario. Een lange, zware busreis, maar prima stoelen, flink beenruimte en regelmatige stops om de benen de strekken. De fiets had de reis goed doorstaan, ondanks dat ze hem op zijn kant met een stapel koffers erop onderin de bus hadden gelegd. Dus zondagochtend de boel weer in elkaar gezet, opgezadeld en een korte etappe gereden naar Mirror Lake. De camping was een ongelofelijk oud zootje, maar aardige mensen (ik kreeg van eigenaar Eric, een bijzonder figuur, zelfs een biertje in ruil voor het luisteren naar zijn verhalen over vissen, berenjacht en zijn (eigen, naar zijn zeggen) amethist-mijn; ook kreeg ik een brokje amethist mee.
De volgende dag had ik de keuze tussen een korte rit naar Nipigon (60km) of een lange naar Rossport (140km). Die 80km daartussen was er niets, behalve één motel, wat wel een veilig idee was en me deed kiezen voor de lange variant. Een prachtige rit slingerend en golvend door de bossen en rotsen langs de noordoever van Lake Superior, mat af en toe schitterend uitzicht op het enorme meer. Na 140km en 1200 hoogtemeters was ik echter blij dat ik er om half 6 was. Nog later kwam Julie uit Vancouver aan: toen was het al bijna donker en zij heeft haar hangmat op mijn campsite tussen de bomen gehangen; die heeft er op haar 26e al diverse lange afstand tochten (op de fiets, te voet en op ski's) op zitten en heeft amper bagage mee; heel bijzonder.
Vandaag de volgende etappe langs het meer (totaal een week om in Sault St Marie te eindigen) naar Marathon gereden; iets korter, maar wel meer klimmen en dalen, dus toch weer pittig. Vandaag de eerste slechtere dag qua weer: met regen opgestaan en ingepakt, 15° en onderweg buien, waarvan enkele heftig; helemaal doorweekt. Ook af en even felle opklaringen en dat maakt de dag weer goed. Nu een prachtige kampeerplek pal aan een meertje.