Tot het kookpunt

Ik was van plan om in 2 etappes van Greenwood naar Nelson te rijden (totaal een kleine 200km). Na de pittige rit naar Greenwood leek me een wat kortere naar Christina Lake op zijn plaats gevolgd door 120km naar Nelson, waar ik een rustdag zou inlassen. Het loopt echter altijd anders dan gepland (het lijkt wel een normaal project).
Ik was al om 12 uur in Christina Lake, wat een erg toeristisch gebeuren bleek te zijn, dus ondanks de hitte en dat mijn benen gisteren niet zo super meer voelden, besloot ik toch door te rijden naar de eerstvolgende campground in Provincial Park Nancy Greene; dat was echter wel 30km verder, incl. een klim van 1000m. Dat heb ik geweten: klimmen met 30kg aan je fiets bij 40°, geen wind en nauwelijks schaduw te vinden. Om de haverklap kookte mijn motor en moest ik afkoelen en drinken op de meest idiote plekken langs de highway (aan beide kanten). Na uren was ik boven en was ik wederom door mijn hele voorrad vocht van bijna 3 liter heen en toch nog gedehydrateerd (raar woord eigenlijk). Dat heb ik de hele avond gevoeld en vanochtend had ik nog steeds 'pap in de benen. Overigens had ik weer een schitterende plek aan een strand bij een bergmeer, dus voor de vierse keer achtereen een bad.
Vandaag een relaxte (voornamelijk dalen) rit, gevolgd door een rustdag in het vooruitzicht en bovendien weer een stralende dag, dus wie doet je wat? De camping dus: nooit bij stilgestaan dat ik mijn rustdagen beter midden in de week kan plannen: slechts 1 nacht 1 plek beschikbaar en het hele weekend bomvol. Daar ging mijn rustdag en bovendien is Nelson een ontzettend leuk stadje, waar veel is te zien en te doen. Dus op naar de TI en vandaar verwezen naar een redelijk betaalbaar hotel, waar ik meteen maar 2 nachten heb geboekt, want anders komt er van rust nog niets terecht met steeds in en uitpakken. Dus ineens 2 rustdagen! Omdat dat wel wat teveel van het goede is ga ik morgen kajakken op wild water (categrie 2/3; de kenners zullen wel zeggen 'stelt niets voor'). De komende 2 dagen ook mijn fiets verzorgen (het piept en kraakt alweer aardig) en oriënteren op het vervolg van de route. Zondag fiets ik weer verder. In mijn volgende verslagje zal ik wat meer op de vragen van mijn lezers ingaan. Ik vind het ontzettend leuk om mijn belevenissen met jullie te delen en jullie reacties te lezen.