Valse start in Nieuw Zeeland

Ik ben inmiddels alweer 5 dagen in Nieuw Zeeland, dus hoogste tijd om weer eens wat belevenissen te delen. Deze keer helaas geen hoera-verhaal, aangezien het allemaal wat minder goed verliep dan ik had verwacht.
De reis naar NZ verliep op zich prima. Emieke heeft me in Toronto naar het vliegveld gebracht en geholpen om mijn fietskoffer en de beide big-bags ingecheckt te krijgen. Tussenstop in Vancouver met slechts een uur transfertijd, dus ik was blij (toen nog wel) dat ik deze keer niet zelf mijn bagage hoefde over te brengen. Na een totale reis van 20 uur geland in Auckland, waar na lang wachten en navragen bleek, dat mijn fiets in Vancouver was achtergebleven. Reactie: 'sorry, we zorgen dat de fiets zo snel mogelijk komt'. Daar had ik niets aan, want ik zou mijn fiets op de luchthaven monteren, tassen opladen en de koffer op transport naar Ingrid in Christchurch doen; alles had ik voorbereid en geregeld, maar dit hele an viel in duigen. Met de tassen via bio-security waar mijn bagage op de kop moest om schoenen en tent te inspecteren; de schoenen werden nog een keer gewassen.
Tevergeefs iets geprobeerd te regelen met AirNz-cargo (bagage opslaan en later terugkomen om de boel te monternen). Uiteindelijk in een taxi met de beide big-bags naar de warmshowers-host Simon in Auckland, waar ik 2 nachten zou blijven om een dag in de stad rond te kijken en vervolgens op de fiets noordwaards te gaan. De fiets werd de volgende dag gebracht, maar de koffer en de fiets waren beschadigd. Dus schade claimen, fiets laten repareren, alternatief transport voor de koffer regelen. Een hoop stress, een knoeperd van een jetlag en de eerste dagen in Nieuw Zeeland naar de knoppen, dus ik voelde me knap beroerd. Dinsdag (3e dag) zag ik eindelijk kans om wat van Auckland te zien, onderweg van alles regelend t/m een cash-deposit bij een bank om de koffer op transport te krijgen. Gelukkig kon ik een 3e nacht bij Simon blijven, die me echter ook allerlei tips en informatie over fietsen in NZ gaf, die niet helemaal aansloten (understatement) bij mijn plannen / ideeën. Ik begon er tegenop te zien, maar besloot toch op woensdag te vertrekken. De eerste rit zou naar Wayby gaan, waar ik zou overnachten bij Johan en Deborah, die daar een b&b runnen (Johan is de vader van Dominique, een vriendin van Josien). Ik ben met de ferry de stad uut gegaan, omdat het nagenoeg onmogelijk is om op de fiets in die richting Auckland uit te komen. Het eerste stuk over de hoofdwegen langs o.a Orewa was goed te fietsen langs de schitterende kust. Maar na Waiwera had ik geen andere keus dan highway1 en dat was (zoals Simon al had voorspeld) 'no fun': erg druk en op sommige plekken smal, bochtig en zonder shoulder. Dus na een stop in Warkworth geprobeerd een alternatieve route te nemen, volgens de kaart een gravelweg. Deze bleek echter al snel in een karrenspoor te verandern met erg steile stukken (de fiets duwen) en stekelige struiken over het pad, tot ik na meer dan een half uur ploetern ineens voor een modderpoel stond en het pad in feite ophield. Dus terug, waarbij ik ook nog een keer ben gevallen (gelukkig niets kapot), en weer verder langs hwy1. Tegen 5 uur was ik in Wayby, waar ik allerhartelijkst ben ontvangen door Johan & Deb; schitterende plek, lekker gedoucht, heerlijk gegeten en erg gezellig. Gelukkig vonden ze het prima, dat ik 2 nachten bij hen verbleef, want ik had echt even tijd nodig om het vervolg van mijn rit voor te bereiden op basis van de ervaringen tot nu toe.
Vandaag, donderdag, ben ik de hele dag bezig geweest met het uitzoeken van een redelijke route en overnachtingsmogelijkheden. Ik heb nu een redelijk plan voor de komende week, maar het kan nog wel eens lastig worden een overnachtingsplek te vinden in combinatie met een geschikte route / weg en te fietsen dagafstand. Maar ik ga ervoor en er komt vast wel weer een oplossing. Op dit moment ben ik erg blij, dat ik bij Johan & Deb terecht kon; wat een super gastvrijheid!